معرفی کتاب:
امام خمینی و سلوک در تقدیر توحیدی زمانه؛ وقتی آموزه‌های دینی، ما را متوجه این امر می‌کند که مشیتی بر انسان‌ها و تاریخ آن‌ها، حاکم است که از چشم عمومِ پوشیده‌است ولی انبیاء و اولیاء متذکر آن هستند؛ ما بر آن می‌شویم که بدانیم در هر صورت در زیر سایه‌ی اولیاء الهی، آن مشیت و سرنوشت باید از طریق ما ظاهر شود و تحقق یابد وگرنه جهت شکوفایی خود مطابق اراده‌ی الهی عمل نکرده‌ایم، همان طور که وقتی حضرت سید‌الشهدا(ع) در رویایی، که رسول خدا(ص) را در آن دیدند از حضرت شنیدند که فرمودند:
"فَإِنَّ اللَّهَ قَدْ شَاءَ أَنْ یرَاک قَتِیلًا ..... إِنَّ اللَّهَ قَدْ شَاءَ أَنْ یرَاهُنَّ سَبَایا"(ترجمه لهوف، ص 65).
خداوند می‌خواهد تو را در این مسیر کشته‌شده و خانواده‌ی تو را اسیر ببیند.
برشی از کتاب:
وقتی می‌گوییم تاریخی شروع شده، منظورمان از تاریخ به معنای مجموعه‌ی حادثه‌هایی نیست که بر ما گذشته، بلکه منظور هویتی است که در زمانه برای ما پیش می‌آید و آن تاریخ با تفکر، رابطه‌ای تنگاتنگ دارد، هویتی که با نظر به اراده‌ی پروردگار به سوی ما می‌آید تا ما را متذکر وظایفی در زمانه‌ی خود بگرداند و اگر در انجام آن وظایف کوتاهی کنیم می‌توانیم از خود بپرسیم، چرا در زمانه‌ی خود مطابق اقتضائات آن زمان عمل نکردیم. انسان از این جهت باید عارف به زمانه‌اش باشد.
